اگر همین الآن از شما بپرسم که آیا سلامتی‌تان برایتان مهم است یا خیر چه پاسخی می دهید؟
احتمالا به نظرتان این سوال چندان خردمندانه نمی آید. شاید با خودتان فکر کنید که چه کسی می تواند نسبت به درد کشیدن خودش بی تفاوت باشد؟
اما عجیب تر آن است که هنوز انسان های بسیاری هستند که در مورد دردهای روحی خود کاملا بی تفاوت هستند.
یا شاید تعبیر بهتر این باشد که نمی دانند دردهای روحی هم درمان دارند.
این افراد سالیان سال با زخم های کهنه و نو زندگی می کنند و بار درد این زخم ها را به دوش می کشند. بی آنکه بدانند برای این دردها هم درمانی وجود دارد و انسان های زیادی عمر ارزشمند خود را صرف یافتن درمان این دردها کرده اند.
البته خوشبختانه قشر آگاه و تحصیل کرده ی جامعه کمتر در معرض این آسیب حاصل از عدم آگاهی قرار دارند. اما باز هم شاید عده ی کمی از افراد باشند که بدانند شعار پیشگیری بهتر از درمان تنها منوط به جسم و فیزیک نمی شود.
در واقع درمان بیماری های روحی تنها بخشی از رسالت مشاوران و روانشناسان است. یعنی در مورد روح و روان هم خیلی بهتر است که قبل از آنکه دچار اختلال شویم با روش های پیشگیرانه از سلامت روان خود حفاظت کنیم.
پیشتر از اینها می گفتند که عقل سالم در بدن سالم است. اما رفته رفته محققان به یافته های جالبی رسیدند که نشان می داد این رابطه یک طرفه نیست. یعنی یک بدن سالم نیز به عقل سالم نیاز دارد.
واضح تر بگویم: امروزه ثابت شده است که بسیاری از بیماری های جسمی ریشه در مشکلات ذهنی و روانی دارد. مانند فردی که ممکن است به دلیل یک حادثه ی ناراحت کننده اصطلاحا دچار اختلالات جسمانی شکل می شود و مشکلات فیزیکی مانند اختلالات گوارشی برای او اتفاق می افتد که حل آن نیازمند حل مسئله ی ذهنی شان است.
چه کسانی باید به مشاور مراجعه کنند؟
همانطور که پیش از این گفته شد، پیشگیری همیشه بهتر، آسان تر و کم هزینه تر از درمان است.
امروزه در جوامع تحصیلکرده و پیشرفته مراجعه به روانشناس مختص افرادی که معضل و مشکل روحی دارند نیست بلکه عموما مراجعه به مشاور و مشورت با وی امری عادی تلقی می شود و همه ی مردم و به خصوص کسانی که دارای دغدغه ی روزانه هستند، هر چند وقت یک بار با مراجعه به یک مشاور از دل مشغولی های خود کاسته و درباره مسائل روزانه خود سخن می گویند.
آنها در مراحل مختلف زندگی خود از بلوغ گرفته تا انتخاب همسر و پرورش فرزندان از متخصصین این زمینه مشورت می گیرند. در حالی که متاسفانه در برخی جوامع که فرهنگ استفاده از خدمات روانشناسی هنوز جا نیفتاده است، تصور می شود که فقط روانی ها به روانشناس مراجعه می کنند و انسان ها عموما در مراحل مختلف زندگی از خاله و دایی و عمه و عمو و همسایه و همکار مشورت می گیرند.
